کود یا کود به هر ماده‌ای با منشأ طبیعی یا مصنوعی گفته می‌شود که برای تأمین مواد مغذی گیاه به خاک یا بافت‌های گیاهی اعمال می‌شود.
کودها ممکن است از مواد آهکی یا سایر اصلاحات غیر مغذی خاک متمایز باشند و منابع زیادی از کود نیترات آمونیوم، چه طبیعی و چه به صورت صنعتی تولید شده وجود دارد و برای اکثر شیوه های کشاورزی مدرن، کوددهی بر روی سه ماده مغذی درشت اصلی تمرکز دارد: نیتروژن، فسفر و پتاسیم با افزودن گاه به گاه مکمل هایی مانند گرد و غبار سنگ برای ریز مغذی ها.
کشاورزان این کود فسفات آلی را به روش های مختلف اعمال می کنند: از طریق فرآیندهای استفاده خشک یا گلوله ای یا مایع، با استفاده از تجهیزات بزرگ کشاورزی یا روش های دستی.
لقاح از نظر تاریخی از منابع طبیعی یا ارگانیک حاصل شده است: کمپوست، کود حیوانی، کود انسانی، مواد معدنی برداشت شده، تناوب زراعی و محصولات جانبی صنایع انسانی-طبیعت.
با این حال، از قرن نوزدهم، پس از نوآوری در تغذیه گیاهان، صنعت کشاورزی حول کودهای مصنوعی ایجاد شد و این انتقال در دگرگونی سیستم غذایی جهانی مهم بود و امکان کشاورزی صنعتی در مقیاس بزرگتر با بازده محصولات زیاد را فراهم کرد.
فرآیندهای شیمیایی تثبیت نیتروژن مانند فرآیند هابر در آغاز قرن بیستم، که با ظرفیت تولید ایجاد شده در طول جنگ جهانی دوم تقویت شد، منجر به رونق استفاده از کود سفید اوره شد.
در نیمه دوم قرن بیستم، افزایش استفاده از کودهای نیتروژن یکی از مؤلفه‌های حیاتی افزایش بهره‌وری سیستم‌های غذایی متعارف به عنوان بخشی از آن بوده است.
استفاده از کودهای مصنوعی و صنعتی منجر به تعدادی از اثرات زیست محیطی، ایجاد آلودگی آب و اوتروفیکاسیون ناشی از رواناب تغذیه ای، کربن و سایر انتشارات حاصل از تولید کود سولفات پتاسیم اگریمل و معدن، و آلودگی و آلودگی خاک شده است.
انواع مختلفی از شیوه های کشاورزی پایدار را می توان برای کاهش اثرات زیست محیطی استفاده از کود در کنار سایر اثرات زیست محیطی کشاورزی اجرا کرد.
- منابع:
- تبلیغات:
