خوردن لوبیا قرمز در شیراز موجب درمان دیابت می شود

به منظور رفع مشکلات سوء تغذیه در بین مردم، تحقیقات مختلفی در زمینه فرمولاسیون و فرآوری غذاهای کمکی مانند لوبیا قرمز در شیراز و ذرت انجام شده است.

یک انتخاب جایگزین برای نیازهای بهینه مواد مغذی برای مصرف کنندگان، مکمل، غنی سازی و غنی سازی رژیم غذایی با پروتئین های گیاهی است.

بنابراین اولویت به بررسی تغذیه ای پروتئین های گونه های مختلف گیاهی داده شده است (مبارک، 2005). تامین پروتئین برای کل بشر در سطح رضایت بخشی یک چالش در سطح جهانی است که ترس از سوء تغذیه انرژی پروتئین را تشدید کرد.

عمدتاً برای به حداقل رساندن این موضوع از مکمل غذاهای مبتنی بر غلات با حبوبات مانند نخود سبز، نخود سیاه و سفید، لوبیا قرمز و عدس استفاده می شود (Boye et al., 2010).

ثابت شده است که لوبیا در محصولات حبوبات بسیار حیاتی است که به طور موثر در تثبیت نیتروژن از جو نقش دارد.
رژیم غذایی مبتنی بر غلات اضافه شده با حبوبات به عنوان غذاهای مکمل به منظور افزایش محتوای پروتئین و قابلیت دسترسی زیستی لیزین به آن‌ها در نظر گرفته می‌شوند (Bahnassey et al., 1986). تقریباً 70 درصد از کل تولید حبوبات جهان برای مصرف انسان استفاده می شود.

حبوبات شناخته شده (نخود، لوبیا چشم بلبلی، عدس، ماش، له، لوبیا چشم بلبلی و غیره) معمولاً در فصول ربیع و خریف کشت می شوند. تولید بسیار کمی در پاکستان به دلیل برخی عوامل محدود کننده مشاهده می شود (چودری و همکاران، 2002).

تولید جهانی حبوبات در سال 2003 بیش از 176 میلیون تن بود که 40 میلیون آن در آفریقا و حدود 63 میلیون تن در هند تولید شد. در میان حبوبات لوبیا چشم بلبلی Phaseolus vulgaris یک رژیم غذایی معمولی انسان است.

از جد لوبیا گرفته شده است. معمولا به رنگ قرمز تیره و به شکل کلیه است. همچنین با نام های لوبیا معمولی، اسنپ اژدها، لوبیا دریایی، لوبیا چیتی، راجما و سرخ لوبیا نیز شناخته می شود. کشورهای تولید کننده پیشرو برزیل، ایالات متحده، هند، چین، ترکیه و اتوپی هستند (Shadevan et al., 201).