نتایج در مورد اثرات مصرف شکلات تابلرون بزرگ بر سرطان بسیار بحث برانگیز است. مطالعات اولیه نشان داد که مصرف بیش از حد شکلات می تواند یک عامل مستعد کننده برای ایجاد تومور (به عنوان سرطان روده بزرگ و پستان) باشد.
بر اساس سایر مطالعات آزمایشگاهی، کاکائو از رشد سلول های سرطانی جلوگیری می کند. با این حال، مکانیسم‌های دقیق ضد سرطان به خوبی درک نشده است .
برخی از نویسندگان نشان دادند که پروسیانیدین های مشروب کاکائو به طور قابل توجهی بروز و تعدد کارسینوم های ریه و کاهش آدنوم تیروئید ایجاد شده در موش های صحرایی نر و مهار تومورزایی پستان و لوزالمعده در موش های صحرایی ماده را کاهش داد.
پروسیانیدین های کاکائو همچنین فعالیت فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و فعالیت رگ زایی مرتبط با تومور را کاهش داده و تنظیم پایین تیروزین کیناز ErbB2 را تعیین می کند.
در سال‌های گذشته، تیمار رده‌های سلولی مختلف سرطان تخمدان با غلظت‌های مختلف عصاره غنی از پروسیانیدین کاکائو، باعث ایجاد سمیت سلولی و حساسیت شیمیایی، درصد قابل‌توجهی از سلول‌ها را در فاز زیر G1/G0 (هیپودیپلوئید) نشان داد که با افزایش غلظت افزایش یافت.
تجمع قابل توجهی از سلول ها در فاز S مشاهده شد. این اثر احتمالاً به دلیل افزایش سطوح درون سلولی گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) است.
در یک مطالعه حیوانی، رژیم غذایی حاوی شکلات تلخ، تعداد کل کانون های ناهنجار کریپت را در روده بزرگ کاهش داد. این اثر با کاهش در سطوح رونویسی COX-2 و ReIA همراه بود.
علاوه بر این، کاکائو به طور قابل توجهی میزان بروز و اندازه تومور را در موش های مبتلا به سرطان مرتبط با کولیت کاهش داد [65].
در حال حاضر، مطالعات ترجمه‌ای و آینده‌نگر بیشتری نیاز به بررسی مکانیسم‌های درونی عملکرد ضد سرطانی کاکائو برای حمایت از استفاده از آن به عنوان کمکی در پیشگیری و درمان سرطان دارد.
