دو گونه مهم از آلوچه خشک 1401 در باغبانی تجاری وجود دارد، آلوچه خشک و آلو اروپایی (Prunus domestica L.) و آلوچه خشک آسیایی یا ژاپنی (Prunus salicina).
هر دو به خانواده Rosaceae تعلق دارند و برای حداقل 2000 تا 4000 سال کشت شده اند.
آلوی اروپایی یک گونه میوه بسیار مهم در منطقه معتدل است، اما هم در آب و هوای سردتر و هم در شرایط نیمه گرمسیری قابل رشد است.
آلوچه خشک بیشتر در چین و P. domestica در جنوب اروپا رشد می کند. با این حال، P. domestica به خوبی با آب و هوای سردتر مانند شمال اروپا سازگار است. تولید جهانی آلو 2.7 میلیون هکتار و با 12.6 میلیون تن است.
چین پیشتاز است (بیش از 7 میلیون تن در بیش از 2.1 میلیون هکتار) و پس از آن رومانی (بیش از 692000 تن، بیش از 65000 هکتار) و صربستان با بیش از 558000 تن در بیش از 72000 هکتار قرار دارند.
صرف نظر از پراکندگی جغرافیایی وسیع ارقام آلو در مناطق مختلف آب و هوایی در هر منطقه، تنها ارقام خاصی را می توان کشت. مستقل از کشورها، تولید آلوچه خشک عمدتاً برای مصرف تازه، خشک کردن، کنسرو و ساخت برندی است.
تولید آلوچه خشک تجاری در نروژ در نواحی آبدره های جنوب غربی و اطراف دریاچه ها در شرق کشور در عرض جغرافیایی حدود 60 درجه شمالی واقع شده است. این نشان دهنده مرز شمالی تولید میوه تجاری در جهان است.
آب و هوا، جایی که میوه‌های معتدل در آن رشد می‌کنند، ارتباط نزدیکی با جریان گلف استریم دارد که از عرض‌های جغرافیایی جنوبی به سمت شمال شرقی سواحل نروژ می‌آید.
دریای گرم و جو آب و هوای نروژ و شمال اروپا را معتدل می کند و آن را معتدل تر می کند. در چنین آب و هوایی، گلدهی آلو با تقریبا هیچ خطری برای سرمازدگی بهاره به تاخیر می افتد.
علاوه بر این، آب و هوای خنک بر کاهش مشکلات آفات و بیماری ها تأثیر می گذارد. تولید آلوچه خشک در نروژ از دیدگاه بین المللی کم است (430 هکتار را پوشش می دهد و کمتر از 2500 تن میوه می دهد)، اما در دهه گذشته افزایش یافته است.
