علاوه بر این، ترکیبات پلی‌فنل‌های عسل 250 گرمی با چالش‌های آپوپتوز مستقیم از طریق آمیلوئید بتا، متیل جیوه و رتینوئید مقابله می‌کنند.
عسل خام و پلی فنول عسل، التهاب عصبی ناشی از میکروگلیا را که از طریق نوروتوکسین های ایمونوژنیک یا آسیب ایسکمی ایجاد می شود، کاهش می دهند.
مهمتر از همه، پلی فنول های عسل با التهاب عصبی در هیپوکامپ، ساختار مغزی که در حافظه نقش دارد، مقابله می کند.پلی فنول های عسل از اختلالات حافظه جلوگیری می کند و باعث تولید حافظه در سطح مولکولی می شود.
تحقیقات متعددی پیشنهاد می‌کنند که تغییرات مدارهای عصبی خاص زمینه ساز بهبود حافظه و اثرات عصبی دارویی عسل است.
با این حال، مطالعات بیشتری برای تعیین تأثیر بیوشیمیایی نهایی عسل بر اختلال عملکرد میتوکندری، آپوپتوز، نکروز، سمیت تحریکی و التهاب عصبی مورد نیاز است و فعالیت های ضد اضطراب، ضد دردی، ضد تشنج و ضد افسردگی باید با جزئیات بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.
نی و بیماری های گوارشی عسل به عنوان بالقوه برای شرایط مختلف دستگاه گوارش، مانند اختلالات پریودنتال و سایر اختلالات دهان، سوء هاضمه، و به عنوان بخشی از درمان آبرسانی خوراکی پیشنهاد شده است.
مطالعات آزمایشگاهی پیشنهاد می‌کنند که عسل علیه هلیکوباکتر پیلوری فعالیت باکتری‌کشی دارد، اگرچه یک کارآزمایی بالینی درمان با عسل مانوکا برای القای ریشه‌کنی هلیکوباکتر نتوانست درمان مفیدی را نشان دهد.
علاوه بر این، عسل ممکن است به عنوان بخشی از درمان آبرسانی خوراکی موثر باشد و به عنوان یک کارآزمایی بالینی، عسل اثرات درمانی را در درمان نوزادان و کودکان بستری شده در بیمارستان با گاستروانتریت نشان می دهد که نشان دهنده کاهش قابل توجه مدت زمان اسهال در بیماران تحت درمان با عسل است.
شواهد کافی وجود دارد که استفاده از عسل را در مدیریت شرایط بیماری توصیه می کند. شواهدی برای تأیید استفاده از عسل در تمام زمینه های بالینی مورد نیاز است.
مطالعات نشان داد که اثر دارویی عسل ممکن است به دلیل خواص ضد باکتریایی، ضد التهابی، آپوپتوز و آنتی اکسیدانی آن باشد.
